- yarıac
- sif. Lazımınca, doyunca yeməyən, yemək tapmayan (çox vaxt «yarıac, yarıtox» şəklində işlənir). Yarıac insanlar. Yarıac z. yaşamaq. – <Yükselin> atası Mehmet bir taksi şoferi idi. Ailəsini yarıac, yarıtox dolandırırdı. M. Rz..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.