yarıac

yarıac
sif. Lazımınca, doyunca yeməyən, yemək tapmayan (çox vaxt «yarıac, yarıtox» şəklində işlənir). Yarıac insanlar. Yarıac z. yaşamaq. – <Yükselin> atası Mehmet bir taksi şoferi idi. Ailəsini yarıac, yarıtox dolandırırdı. M. Rz..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rənubərlik — is. 1. Rəncbərin işi, peşəsi; əkinçilik, taxılçılıq. Kəndlilər rəncbərlik, maldarlıq və bağbançılıqla yarıac həyat sürərdilər. 2. Zəhmətkeşlik, əməkçi kəndli. <İmdad:> Atamız <Paşa bəyin> atasına, özümüz özünə rəncbərlik eləyib, bəhrə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yarımac — bax yarıac …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yarımqarın — sif. Tamamilə doymamış, tam tox olmayan; yarıac. Yarımqarın olmaq – doymağına az qalmaq, bir qədər qarnını doydurmaq. Onun qaşığı badyaya bir dəfə batıb çıxınca başqaları yarımqarın olurdular. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yarıtox — sif. Tamamilə tox olmayan, doyunca yeməyən (çox vaxt «yarıac» sözü ilə birlikdə işlənir) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”